wyłudzać

wyłudzać
wyłudzać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wyłudzaćam, wyłudzaća, wyłudzaćają, wyłudzaćany {{/stl_8}}– wyłudzić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, wyłudzaćdzę. wyłudzaćdzi, wyłudzaćłudź, wyłudzaćdzony {{/stl_8}}{{stl_7}}'uzyskiwać coś od kogoś podstępem, chytrością, molestowaniem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyłudzać od kogoś pieniądze, darowiznę. Wyłudził od znajomego piękny stary zagar. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wyłudzić — dk VIa, wyłudzićdzę, wyłudzićdzisz, wyłudzićłudź, wyłudzićdził, wyłudzićdzony wyłudzać ndk I, wyłudzićam, wyłudzićasz, wyłudzićają, wyłudzićaj, wyłudzićał, wyłudzićany «podstępnie, chytrze wyjednać, otrzymać, wyprosić coś od kogoś» Wyłudzić od… …   Słownik języka polskiego

  • wypróżnić — 1. Wypróżniać kielichy, kieliszki, butelki «wypijać całą zawartość kielichów, butelek; wychylać kieliszki»: Jockman wypróżnił butelkę, po czym rozglądnął się, co by z nią zrobić. H. Worcell, Rewiry. 2. Wypróżniać komuś kieszenie; wypróżniać sobie …   Słownik frazeologiczny

  • wypróżniać — 1. Wypróżniać kielichy, kieliszki, butelki «wypijać całą zawartość kielichów, butelek; wychylać kieliszki»: Jockman wypróżnił butelkę, po czym rozglądnął się, co by z nią zrobić. H. Worcell, Rewiry. 2. Wypróżniać komuś kieszenie; wypróżniać sobie …   Słownik frazeologiczny

  • doić — ndk VIa, doję, doisz, dój, doił, dojony «wyciskać mleko z wymion krowy, kozy, owcy itp.» Doić krowy, owce. □ Kto chce krowę doić, powinien ją paść.przen. posp. a) «ciągnąć zyski z czyjąś szkodą, wyłudzać pieniądze, wyzyskiwać, odzierać» Doić… …   Słownik języka polskiego

  • kiesa — ż IV, CMs. kiesie; lm D. kies «woreczek używany dawniej do przechowywania pieniędzy lub kosztowności; trzos, sakiewka, kabza» Pełna, pusta, ciężka, lekka kiesa. Otworzyć, zamknąć kiesę. Schować, włożyć do kiesy. przen. «kasa; kapitał, pieniądze,… …   Słownik języka polskiego

  • kieszeń — ż V, DCMs. kieszeńeni; lm M. kieszeńenie, D. kieszeńeni 1. «kawałek jakiegoś materiału na ubraniu, plecaku, torebce przyszyty z trzech stron, tworzący wgłębienie lub rodzaj woreczka wszytego w ubranie, plecak, torebkę, służącego do schowania… …   Słownik języka polskiego

  • skubać — ndk IX, skubaćbię, skubaćbiesz, skub, skubaćał, skubaćany skubnąć dk Va, skubaćnę, skubaćniesz, skubaćnij, skubaćnął, skubaćnęli, skubaćnięty, skubaćnąwszy 1. «chwytając coś lekko pociągać, szarpać, targać» Ze zdenerwowania skubał wąsy, brodę.… …   Słownik języka polskiego

  • szantaż — m II, D. u; lm M. e, D. y a. ów «wywieranie presji, wymuszanie czegoś za pomocą zastraszenia lub groźby kompromitacji» Stosować szantaż. Zmuszać kogoś szantażem do posłuszeństwa. Szantażem wyłudzać od kogoś pieniądze. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • ciągnąć — 1) Pić alkohol, zwłaszcza szybko lub w dużych ilościach Eng. To drink alcohol, especially quickly or in large quantities 2) Wykorzystywać kogoś finansowo; wyłudzać pieniąze Eng. To take financial advantage of someone; to wheedle money out of… …   Słownik Polskiego slangu

  • doić — 1) Pić alkohol, zwłaszcza szybko lub w dużych ilościach Eng. To drink alcohol, especially quickly or in large quantities 2) Wykorzystywać kogoś finansowo; wyłudzać pieniąze Eng. To take financial advantage of someone; to wheedle money out of… …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”